- қав
- I[قو]пилтаи чақмоқ, латтаи сӯхта барои бо чақмоқ даргирондани оташ; пахтаи сӯхта, ки барои нигаҳ доштани хун ба ҷои хуншор зер мекунандII[قو]навъи замбӯруғ, ки чатри он поя надорад ва дар танаи дарахтон мерӯяд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
